جولیا رابرتس: با تصمیم خودم در صحنه‌های جنسی بازی نمی‌کنم؛ شهرت خسته‌کننده است

رابرتس می‌گوید بازی نکردن در صحنه‌های جنسی تصمیمی است که خودش می‌گیرد.

«جولیا رابرتس» با «ریچارد کورتیس» کارگردان «ناتینگ هیل» (Notting Hill) برای مجله «ووگ» بریتانیا به گفت‌وگو نشسته و به این پرسش پاسخ داده است وقتی نقش‌هایش را انتخاب می‌کند «نسبت به زنان دیگر احساس مسئولیت» دارد یا نه.

کورتیس می‌پرسد: «آیا تا به حال فکر کرده‌اید: «من نماینده چیزی هستم؟»» رابرتس می‌گوید: «فکر می‌کنم کارهایی که تصمیم می‌گیرم نکنم بیشتر من را نمایندگی می‌کند.»

رابرتس می‌گوید کارنامه او نمونه این تصمیمات است و اضافه می‌کند: «می‌دانید، نمی‌خواهم از تصمیمات دیگران انتقاد کنم، اما بیرون نیاوردن پیرانم در یک فیلم یا آسیب‌پذیر بودن به شکل فیزیکی تصمیمی است که به گمانم خودم می‌گیرم. اما من به جای اینکه تصمیم بگیرم کاری بکنم تصمیم می‌گیرم که کاری را نکنم.»

هرچند رابرتس در فیلم‌هایی چون «نزدیکتر» (Closer) به کارگردانی «مایکل نیکلز» دیده شده اما تاکنون هرگز مقابل دوربین برهنه نشده است.

رابرتس در بخش دیگری از مصاحبه به این پرسش کورتیس پاسخ می‌دهد که شهرت در دهه ۱۹۹۰ دشوارتر بوده یا امروز: «کاملاً نسبت به زمان ما متفاوت است. یعنی در چنین مواقعی است که حس می‌کنم سن دایناسور را دارم، وقتی که به ساختار این کسب‌وکار نگاه می‌کنید. کاملاً متفاوت است. نمی‌دانم که آیا بهتر شده یا نه، چون تجربه من نیست، اما به نظر خیلی متفاوت و بسیار آشفته به نظر می‌رسد. شهرت امروز عناصر بسیار زیادی دارد، به نظر خیلی خسته‌کننده می‌رسد.»

او ادامه می‌دهد: «[در گذشته] با کسی ملاقات می‌کردی، برای نقشی تست می‌دادی، سعی می‌کردی نقش‌هایی به دست بیاوری، نقشی به دست می‌آوردی، سعی می‌کردی نقش خوبی به دست بیاوری، و آن نقش شاید باعث می‌شد که با آدم‌های جدیدی برخورد کنی که شاید تو را با آدم‌های دیگری اشنا کنند تا نقش دیگری به دست بیاوری و شاید کمی بیشتر پول به تو بدهند. یک نوع مفهوم ساختاری ایجاد می‌کرد، اما امروز پرهرج‌ومرج‌تر به نظر می‌رسد. عناصر بیشتری دارد، سروصدای بیشتری وجود دارد، نشریات بیشتری وجود دارند، و چیزهای بیشتر.»

رابرتس به تازگی فیلم «دنیا را پشت سر بگذار» (Leave the World Behind) را در نتفلیکس داشته است.